Een diode is een elektronisch onderdeel dat de elektrische stroom zeer goed in één richting geleidt, maar praktisch niet in de andere.
Een diode functioneert als het ware als een elektronisch terugslagventiel. De geleidende richting noemt men de doorlaatrichting en de andere richting de sperrichting.
Dit is echter een enigszins vereenvoudigde voorstelling van zaken. Ook in de doorlaatrichting van een diode gaat pas stroom vloeien als de spanning over de diode een bepaalde waarde heeft bereikt. Pas boven deze waarde gaat de diode zich als een laagohmige weerstand gedragen. Deze doorlaatspanning is afhankelijk van het type diode.
Diodes worden soms ook gelijkrichters genoemd omdat ze gebruikt kunnen worden voor het omzetten van een wisselstroom in een gelijkstroom. Men onderscheidt daarbij enkelfasige gelijkrichting en meerfasige gelijkrichting.
De eerste diodes waren radiobuizen in de vorm van een vacuümdiode. Ze gebruikten het effect van de emissie van elektronen rond een gloeidraad. In een normale gloeilamp werd een extra elektrode geplaatst, anode genaamd, die de vrije elektronen elektrostatisch kon aantrekken en opvangen. Omdat de elektronen alleen van de gloeidraad naar de anode kunnen vloeien en niet omgekeerd, werkt deze constructie als diode.
